Goodmorning Sister!
Door: Eefje
Blijf op de hoogte en volg Eefje
23 Februari 2014 | India, Pondicherry
Lieve allemaal,
Voor mijn gevoel lijkt het alweer een eeuwigheid geleden dat ik mijn laatste berichtje gepost heb. Het tijdsbesef ben ik ondertussen al lang kwijt. Ik heb écht niet het gevoel dat ik de afgelopen 3,5 week in India heb doorgebracht. Het lijkt veel langer dat ik hier ben, en ik het voelt alsof ik al heel lang niet in Nederland geweest ben. Maar, ik besef me maar al te goed dat ik deze week weer terug op het vliegtuig naar Nederland stap. Gek. Ik wil niet naar huis. Niet gek. ;).
De Amerikanen zijn vorige week vrijdag vertrokken. Jose heeft ze overdag mee naar de bergen genomen, waar ik haar gezelschap heb gehouden. Het was een erg leuke dag, maar die Amerikanen blijven gekken. Met een busje zijn we naar de bergen gereden. Lekker dicht op elkaar, heerlijk als het 35 graden is. Maar hoe hoger we kwamen, hoe cooler het werd. Ik heb echt totaal geen idee wat de tijdsindicatie is om naar de bergen te rijden, want het ging zoals verwacht op zijn Indiaas. We moesten daar nog mensen ophalen, daar nog lunch halen, hier even stoppen voor koffie, hier was een leuke plek om foto’s te maken en daar hadden we een sanitaire stop. Ik ben er inmiddels aan gewend dat 13.00 uur vertrekken eigenlijk 14.30 uur betekent en wanneer iets 1,5 uur rijden is bedoelen ze eigenlijk 3 uur.
Eenmaal aangekomen in de bergen gingen de Amerikanen weer even laten zien wat voor bijzonder volk ze toch eigenlijk zijn. De ene leider van de groep besloot een andere jongen te gaan dopen.
In een rivier, in India. Het was een bijzondere ervaring, de foto’s volgen snel ;). Daarna hebben we gebruik gemaakt van waterfietsen, zelfs dat bestaat in India! Na en lekkere lunch terug met de bus naar huis. Nadat de Amerikanen vertrokken waren moest het hele huis worden schoongemaakt, want die nacht zouden Geertje en Annemieke arriveren. Het was fijn om Nederlands te kunnen kletsen aan het ontbijt en het voelde super goed om te horen hoe ze zagen dat ik het naar mijn zin had en hoe thuis ik me hier al voelde.
Natuurlijk wilde Annemieke en Geertje graag naar de school. We hebben lekker gespeeld en leuke spelletjes met de kinderen gedaan. Geertje heeft thuis dansjes voorbereid die aan de kinderen geleerd heeft. Super leuk om te zien hoe enthousiast ze zijn en hoe snel ze dingen oppikken!
Niet alleen qua dans, dit heb ik ook gemerkt in mijn lesjes. De kinderen zijn dan ook echt heel verbaasd wanneer ze mij 34 woordjes achter elkaar aanleren en ik alleen de eerste 2 kan onthouden. Zaterdagmiddag zijn we naar een groter stadje vertrokken om wat te winkelen. Ik heb mijn eerste saree gekocht, die ik morgen op de opening van het hostel zal dragen. Ik ben heel benieuwd hoe die er uitziet!
Afgelopen dinsdag zijn we richting Chennai vertrokken om de moeder van Annemieke en Pastor Piet op te halen. Met hen zijn we naar het boys home in Pondicherry gereden. Hier zijn we 2 nachtjes gebleven. Het boys home is net als Jwala home een project wat gesponsord wordt door Stichting Kindia. Na een heerlijke lunch met vis en JAWEL, mijn eerste INDIAASE BIERTJE!!!! hebben we Jwala home bezocht en dit was zeer bijzonder. Jwala home is een tehuis voor geestelijk beperkte meisjes die hier worden opgevangen. Hier heb ik samen met Geertje gedanst met de dames, erg leuk!
Donderdag om 8.30 zou Raja met alle kinderen van de school op de stoep staan in Pondicherry. Geertje is in Nederland onderwijsassistent en had met haar school geld ingezameld voor een schoolreisje voor de Indiase kinderen. Natuurlijk werd half 9, half 11, maar dat mocht de pret niet drukken. Toen ik de bus instapte en alle kinderen zag die vrolijk ‘Goodmorning Sister’ tegen mij zeiden, brak even mijn hart. Een emotioneel gevoel bekroop me, en ik besefte dat ik ze de afgelopen 2 dagen echt gemist had. Dat wordt nog wat in Nederland.
De kinderen straalden als zonnetjes en eenmaal op het strand konden ze hun geluk niet op. We hebben heel veel foto’s en filpmjes gemaakt maar het is niet te omschrijven hoe geweldig dit deze dag was.
Als antwoord op jullie vragen qua sponsering, ja, jullie kunnen sponseren voor de glijbaan. Het geld mag overgemaakt worden naar: 8855928 tnv EMM Vangangelt.
De glijbaan staat helaas nog steeds niet, maar Raja heeft me beloofd dat hij maandag komt. Ik kan niet wachten om al die stralende snoetjes te zien! :)
Vandaagis de opening van het hostel, dit wordt een speciale feestelijke dag want we vieren tevens de verjaardag van Geertje. Hoe dit spektakel gevierd is, kan ik jullie (helaas) mondeling toelichten wanneer ik volgende week weer in Nederland ben.
Bedankt voor jullie lieve en meelevende reacties! Het heeft me echt goed gedaan dat ik weet dat ik toch wel een klein beetje gemist wordt in Nederland ;)
Tot snel!
Liefs, Eefje
p.s. Foto’s volgen op facebook!
Voor mijn gevoel lijkt het alweer een eeuwigheid geleden dat ik mijn laatste berichtje gepost heb. Het tijdsbesef ben ik ondertussen al lang kwijt. Ik heb écht niet het gevoel dat ik de afgelopen 3,5 week in India heb doorgebracht. Het lijkt veel langer dat ik hier ben, en ik het voelt alsof ik al heel lang niet in Nederland geweest ben. Maar, ik besef me maar al te goed dat ik deze week weer terug op het vliegtuig naar Nederland stap. Gek. Ik wil niet naar huis. Niet gek. ;).
De Amerikanen zijn vorige week vrijdag vertrokken. Jose heeft ze overdag mee naar de bergen genomen, waar ik haar gezelschap heb gehouden. Het was een erg leuke dag, maar die Amerikanen blijven gekken. Met een busje zijn we naar de bergen gereden. Lekker dicht op elkaar, heerlijk als het 35 graden is. Maar hoe hoger we kwamen, hoe cooler het werd. Ik heb echt totaal geen idee wat de tijdsindicatie is om naar de bergen te rijden, want het ging zoals verwacht op zijn Indiaas. We moesten daar nog mensen ophalen, daar nog lunch halen, hier even stoppen voor koffie, hier was een leuke plek om foto’s te maken en daar hadden we een sanitaire stop. Ik ben er inmiddels aan gewend dat 13.00 uur vertrekken eigenlijk 14.30 uur betekent en wanneer iets 1,5 uur rijden is bedoelen ze eigenlijk 3 uur.
Eenmaal aangekomen in de bergen gingen de Amerikanen weer even laten zien wat voor bijzonder volk ze toch eigenlijk zijn. De ene leider van de groep besloot een andere jongen te gaan dopen.
In een rivier, in India. Het was een bijzondere ervaring, de foto’s volgen snel ;). Daarna hebben we gebruik gemaakt van waterfietsen, zelfs dat bestaat in India! Na en lekkere lunch terug met de bus naar huis. Nadat de Amerikanen vertrokken waren moest het hele huis worden schoongemaakt, want die nacht zouden Geertje en Annemieke arriveren. Het was fijn om Nederlands te kunnen kletsen aan het ontbijt en het voelde super goed om te horen hoe ze zagen dat ik het naar mijn zin had en hoe thuis ik me hier al voelde.
Natuurlijk wilde Annemieke en Geertje graag naar de school. We hebben lekker gespeeld en leuke spelletjes met de kinderen gedaan. Geertje heeft thuis dansjes voorbereid die aan de kinderen geleerd heeft. Super leuk om te zien hoe enthousiast ze zijn en hoe snel ze dingen oppikken!
Niet alleen qua dans, dit heb ik ook gemerkt in mijn lesjes. De kinderen zijn dan ook echt heel verbaasd wanneer ze mij 34 woordjes achter elkaar aanleren en ik alleen de eerste 2 kan onthouden. Zaterdagmiddag zijn we naar een groter stadje vertrokken om wat te winkelen. Ik heb mijn eerste saree gekocht, die ik morgen op de opening van het hostel zal dragen. Ik ben heel benieuwd hoe die er uitziet!
Afgelopen dinsdag zijn we richting Chennai vertrokken om de moeder van Annemieke en Pastor Piet op te halen. Met hen zijn we naar het boys home in Pondicherry gereden. Hier zijn we 2 nachtjes gebleven. Het boys home is net als Jwala home een project wat gesponsord wordt door Stichting Kindia. Na een heerlijke lunch met vis en JAWEL, mijn eerste INDIAASE BIERTJE!!!! hebben we Jwala home bezocht en dit was zeer bijzonder. Jwala home is een tehuis voor geestelijk beperkte meisjes die hier worden opgevangen. Hier heb ik samen met Geertje gedanst met de dames, erg leuk!
Donderdag om 8.30 zou Raja met alle kinderen van de school op de stoep staan in Pondicherry. Geertje is in Nederland onderwijsassistent en had met haar school geld ingezameld voor een schoolreisje voor de Indiase kinderen. Natuurlijk werd half 9, half 11, maar dat mocht de pret niet drukken. Toen ik de bus instapte en alle kinderen zag die vrolijk ‘Goodmorning Sister’ tegen mij zeiden, brak even mijn hart. Een emotioneel gevoel bekroop me, en ik besefte dat ik ze de afgelopen 2 dagen echt gemist had. Dat wordt nog wat in Nederland.
De kinderen straalden als zonnetjes en eenmaal op het strand konden ze hun geluk niet op. We hebben heel veel foto’s en filpmjes gemaakt maar het is niet te omschrijven hoe geweldig dit deze dag was.
Als antwoord op jullie vragen qua sponsering, ja, jullie kunnen sponseren voor de glijbaan. Het geld mag overgemaakt worden naar: 8855928 tnv EMM Vangangelt.
De glijbaan staat helaas nog steeds niet, maar Raja heeft me beloofd dat hij maandag komt. Ik kan niet wachten om al die stralende snoetjes te zien! :)
Vandaagis de opening van het hostel, dit wordt een speciale feestelijke dag want we vieren tevens de verjaardag van Geertje. Hoe dit spektakel gevierd is, kan ik jullie (helaas) mondeling toelichten wanneer ik volgende week weer in Nederland ben.
Bedankt voor jullie lieve en meelevende reacties! Het heeft me echt goed gedaan dat ik weet dat ik toch wel een klein beetje gemist wordt in Nederland ;)
Tot snel!
Liefs, Eefje
p.s. Foto’s volgen op facebook!
-
23 Februari 2014 - 09:07
Carla:
Hallo die Eefje. Het zit er al weer bijna op voor je. Wat fijn dat je het zo goed naar je zin hebt gehad tot gauw groetjes -
23 Februari 2014 - 09:48
Mama:
Hoi eef
Wat leuk allemaal. Dat je donderdag alweer terug bent, ongelofelijk. Het is net of je gisteren vertrokken bent. We hebben het filmpje al gezien leuk zeg.
Ik hoop dat je vandaag nog een leuke dag hebt.
Groet mama en papa natuurlijk, die is wandelen nu ben ik het een keer die het als eerste leest. -
23 Februari 2014 - 11:08
Henny :
Hej Eefje , wat gaat de tijd toch snel he. Uit je verhalen lees ik dat je geniet daar, ben benieuwd naar je verhalen als je weer thuis bent. Geniet nog van de rest van je verblijf daar.
Groetjes Henny xxx
-
23 Februari 2014 - 12:06
Antoinette:
Hoi Eefje,
Petje af voor jou geweldig werk doe je.
Het is ook echt iets voor jou ,je ziet dat jij er ook echt van geniet.
Maak er nog een mooie week van, en tot in Nederland.
Antoinette xx
-
23 Februari 2014 - 13:03
Nettie:
Hartstikke tof dat je zo geniet en .... dat je de kinderen zo laat genieten. XX -
23 Februari 2014 - 14:00
Dorian:
Hallo Eefje,
Woh, wat vliegt de tijd als je het naar je zin hebt he! prachtig om te lezen wat je de afgelopen tijd allemaal hebt meegemaakt; die ervaringen blijven voor altijd bij je en ja, ik snap het helemaal dat je nu al weet dat je de kinderen en het leven daar gaat missen. Goede reden om alweer te gaan sparen voor de volgende keer!
Geniet nog van alle laatste indrukken, sterkte met het afscheid en kom weer behouden terug.
Lieve groet, ook van Han, Dorian -
23 Februari 2014 - 17:24
Sjoerd En Jeanine:
Eefje Top Verslag! Fijn om te horen dat het jullie allemaal goed vergaat en dat jullie de kinderen lekker bezighouden, jullie hebben veel moeite gedaan en je zaakjes goed voorbereid. Succes met de opening van het Hostel, Uiteraard zijn ook trots er op dat we er aan hebben kunnen bijdragen. groetjes en kussen Sjoerd en Jeanine
-
24 Februari 2014 - 22:39
Ria:
Hey lieve Eefje. Alweer bijna naar huis wat is t snel gegaan. Kun je vrijdag de carnavalskleren aan wat 'n omschakeling. Geniet nog enorm van je laatste dagen en 'n veilige terugreis. Xx -
25 Februari 2014 - 17:22
Sanne:
Hi Eef,
Wat vliegt de tijd toch. Wat een mooie verhalen om te lezen en wat een ontroerende filmpjes en foto's om te zien. Kijk er naar uit om je over je verhalen te horen en je erbij te zien stralen.
Geniet nog van je laatste dagen want de tijd vliegt echt!
Wie zien elkaar snel. Fijne reis terug alvast!
Lost of love,
Sanne -
25 Februari 2014 - 20:57
Mary:
Ha Eefje, weer een heel leuk verslag om te lezen. Dat van die uitgebreide reistijd komt mij ook heel bekend voor.........., in de Molukse gemeenschap noemt men dat djam karit (rekbare tijd).
En wat zul jij de kinderen en het leven daar gaan missen en zij jou!! het is heel mooi om te lezen, net alsof we er een beetje bij zijn.
Maar wij zijn ook blij als we je weer terug zien in Nederland. We zijn heel benieuwd naar de 'live'verhalen .
Geniet nog van alle kleine en grote dingen!! we zijn trots op jou,
xxx van alle Watties
-
26 Februari 2014 - 06:52
De Heijdjes:
Ha eefje, wat een gaaf verslag weer. Een emotioneel afscheid gaat dat worden. Super dat je zo'n fijne ervaring daar hebt opgedaan. Dikke kus van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
